RECOMMEND MENU

จากหมูกระทะถึงหมูย่างเกาหลี

แรกเริ่มเดิมที วัฒนธรรมเกาหลีไม่ได้ถูกเรียกว่า K-Culture อย่างทุกวันนี้หรอกนะคะ ผู้อ่านที่พอจะมีอายุอยู่บ้าง (อะแฮ่ม!) คงน่าจะพอนึกออกว่าก่อนซีรีส์เกาหลีจะครองเมืองนั้น เราเคยคลั่งไคล้วัฒนธรรมญี่ปุ่นมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นเพลง หนัง การ์ตูนมังงะ หรือการตูนแอนิเมะ วัฒนธรรมญี่ปุ่นเหล่านั้นงอกงามเติบโตในรสนิยมวัยรุ่นไทยจนลามเลยมาถึงเรื่องแฟชั่น ความงาม และเรื่องอื่นๆ แทบทุกด้าน เราจึงนิยามยุคที่กระแสญี่ปุ่นแสนจะป๊อบปูลาร์นั้นว่าเป็นยุค J-Pop ส่วนเกาหลียังคงเป็นประเทศที่ทั้งโลกคุ้นเคยในนามของดินแดนแห่งอุตสาหกรรมเป็นหลัก

‘ความเกาหลี’ ที่คนไทยรู้จักในยุคแรกเริ่มนั้นเบาบางจนถูกมองข้ามเอาได้ง่ายๆ เป็นต้นว่าเมนูหมูกระทะที่แสนคุ้นเคยของเรา กาลครั้งหนึ่งในช่วง 40-50 ปีที่แล้ว มันมีชื่อเรียกว่าหมูย่างเกาหลีมาก่อน แต่วัฒนธรรมเกาหลีในยุคนั้นไม่ใช่วัฒนธรรมที่ได้รับความนิยมเอาเสียเลย จากชื่อหมู/ เนื้อย่างเกาหลี จึงถูกลดทอนความเป็นต่างชาติต่างเมืองออกจนเหลือเพียงชื่อ ‘หมูกระทะ’เพื่อให้คนไทยเข้าใจอาหารชนิดนี้ได้ง่ายขึ้นนั่นเอง

อันที่จริงตำนานหมูกระทะยังมีอีกเส้นเรื่องหนึ่ง ซึ่งว่ากันว่ามันเกิดจากการที่ทหารมองโกลประยุกต์ดัดแปลงเอาหมวกเหล็กมาใช้เป็นกระทะย่าง ดังนั้นเตาหมูกระทะจึงมีโดมตรงกลางคล้ายหมวก แต่ตำนานนี้ก็ไม่ได้มีหลักฐานบันทึกไว้ชัดเจน และที่สำคัญไม่น่าจะเป็นเส้นทางกำเนิดของหมูกระทะในไทย

สาเหตุที่พอจะทึกทักเอาได้บ้างว่าเนื้อย่างมองโกลไม่น่าจะเป็นบรรพบุรุษของหมูกระทะแบบไทยๆ ก็คือ หนึ่ง ในอดีตเราเคยมีเมนูเนื้อย่างมองโกลอยู่บ้างเหมือนกัน แต่เป็นเมนูที่เรียกว่าเนื้อย่างเจงกิสข่าน ซึ่งได้รับอิทธิพลมาจากประเทศญี่ปุ่นอีกที แถมยังเป็นเมนูที่ไม่ได้ราคาถูก เสิร์ฟกันเฉพาะในโรงแรมหรือห้องอาหาร จึงเป็นไปได้ยากที่จะเผยแพร่ไปได้กว้างขวางจนเป็น Pop Culture ของไทยในสมัยหลายสิบปีก่อน

เหตุผลที่ฉันเอนเอียงเข้าข้างหมูย่างเกาหลี ว่ามันคงจะเป็นบรรพบุรุษของหมูกระทะ ก็เพราะเคยได้ยินเรื่องร้าน ‘หมื่นทิพย์เนื้อย่างเกาหลี’ แห่งจังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งผู้ใหญ่นักกินชาวอีสานท่านหนึ่งยืนยันกับฉันว่าร้านนี้คือร้านหมูกระทะร้านแรกๆ ในไทยเลยทีเดียว

และเมื่อได้มีโอกาสไปนั่งสนทนาร่วมวงกับคุณเอ็ดดี้ โสภณ โฮสต์จากรายการพอดแคสต์ ‘ดูซีรีส์ให้ซีเรียส’ ซึ่งหลายคนยกตำแหน่งคนรักวัฒนธรรมเกาหลีตัวยงให้ คุณเอ็ดดี้ก็มีความเห็นใกล้ๆ กันว่าหมูกระทะน่าจะเป็นอาหารซึ่งพลิกแพลงมาจากหมูย่างแบบเกาหลีเหมือนกัน โดยได้ให้ข้อมูลเพิ่มด้วยว่า หมูย่างเกาหลีในยุคเริ่มต้นคงเป็นผลพวงจากการที่พ่อค้าแม่ค้าเดินทางไปเกาหลีเพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้า Fast Fashion มาขายในไทย รวมถึงการเดินทางไปทำงานในประเทศเกาหลี ทำให้เกิดการนำเข้ากระทะย่างแบบหมูกระทะเข้ามาด้วยเป็นผลพลอยได้ เนื่องจากว่าช่วง 30-50 ปีก่อน ประเทศเกาหลีขึ้นชื่อเรื่องอุตสาหกรรมสิ่งทออย่างหาตัวจับยาก

ดังนั้นฉันจึงถือวิสาสะโมเมไว้ ณ บรรทัดนี้ว่าคนไทยรู้จักมักจี่กับอาหารเกาหลีมาหลายสิบปีแล้ว แต่เรารู้จักมันในนามหมูกระทะ และการที่หมูย่างเกาหลีถูกเปลี่ยนชื่อเป็นหมูกระทะก็คงเป็นเพราะว่าวัฒนธรรมเกาหลียังไม่ได้รับความนิยมมาก จนไม่สามารถใช้ ‘ความเกาหลี’ มาเป็นจุดขายเรียกลูกค้าได้นั่นเอง

Food Director และยุคแห่งจอมนางแดจังกึม

ต่อจากยุคหมูย่างเกาหลีมาแล้ว นอกจากกระทะย่างหมู วัฒนธรรมอาหารเกาหลีก็ไม่ได้เติบโตในไทยเท่าไรนัก แม้จะมีหนังเกาหลีและนักร้องหนุ่มหล่ออย่าง จองจีฮุน หรือ ‘เรน’ เข้ามาเขย่าหัวใจสาวไทยอยู่บ้าง แต่พี่เรนของเราก็พาเข้ามาได้แค่เพลง ท่าเต้น และแฟชั่นเท่านั้น ไม่ได้มีอิทธิพลเรื่องอาหารการกินแต่อย่างใด ร้านอาหารเกาหลีในไทยสมัยนั้นจึงยังคงเป็นร้านของคนเกาหลี โดยคนเกาหลี เพื่อคนเกาหลี ที่ซ่อนตัวอยู่ตามซอกหลืบต่างๆ เพื่อรองรับคนเกาหลีที่เข้ามาทำงานในประเทศไทยเสียมากกว่าที่จะทำให้คนไทยกิน

คลื่นลูกแรกที่นำพาอาหารเกาหลีเข้าประเทศไทยอย่างเป็นทางการ เห็นจะเป็นซีรีส์เรื่อง ‘แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง’ หรือ Jewel in the Palace ซึ่งออนแอร์ในไทยเมื่อเกือบ 20 ปีที่ผ่านมา โดยไทยทีวีสีช่องสามเป็นผู้นำซีรีส์แห่งยุคเรื่องนี้มาประเดิมจอในปี พ.ศ. 2548 แถมยังได้อยู่ในนช่วงไพร์มไทม์อย่างหัวค่ำวันอาทิตย์อีกด้วย

สำหรับผู้อ่านที่เกิดไม่ทัน แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง เล่าเรื่องราวของ ซอจังกึม ผู้ซึ่งเติบโตจากการเป็นคนครัว สู่การเป็นแพทย์สตรีคนแรกของวังหลวง ซึ่งเอาเข้าจริงดูคล้ายว่าช่วงหนึ่งเธอจะทำหน้าที่เหมือนนักโภชนาการหรือนักกำหนดอาหารมากกว่า แต่ในท้ายที่สุดแล้วเธอก็ถูกจารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ ในฐานะของแพทย์ประจำพระองค์ของพระราชา

นอกจากการได้ออนแอร์ในเวลามหาชนแล้ว แก่นเรื่องซึ่งเป็นการต่อสู้อดทนของตัวเอกบวกกับเรื่องการเมืองภายในราชสำนัก เมื่อประกอบกับเนื้อเรื่องที่ชวนให้ติดตามเอาใจช่วย และใบหน้าสวยๆ ของ ลียองเอ ผู้รับบทเป็นซอจังกึมแล้ว ก็ทำให้ซีรีส์เรื่องนี้ได้รับเรตติ้งพุ่งกระฉูด แถมยังปลุกกระแสเกาหลีขึ้นเป็นครั้งแรก ไม่ใช่แค่ในไทยเท่านั้นแต่ยังรวมถึงในประเทศอื่นๆ ในเอเชีย เรื่อยไปจนถึงในซีกโลกตะวันตกอย่างแคนาดาด้วยเช่นกัน

แดจังกึม จอมนางแห่งวังหลวง หากว่ากันตามซื่อแล้วก็คือละครย้อนยุคแบบจักรๆ วงศ์ๆ นั่นแหละ แต่โปรดักชั่น เนื้อเรื่อง และองค์ประกอบหลายๆ อย่าง ทำให้ถูกปักธงไว้ว่าเป็น K-Drama ที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่ง ฉันเองแม้ไม่ใช่แฟนซีรีส์เกาหลียังฮัมเพลง ‘โอนารา’ ซึ่งเป็น Original Soundtrack ของซีรีส์เรื่องนี้ได้จนถึงวันนี้ และเชื่อว่าผู้อ่านหลายคนที่ได้ร่วมเติบโตในยุคนั้นก็คงจำเพลงนี้ได้เหมือนกัน

อย่างที่บอกไว้แต่ต้นว่าการส่งออกวัฒนธรรมอาหารเกาหลีมากับความบันเทิงนั้นเป็นเรื่องจงใจอย่างหนึ่ง แน่นอนว่าซีรีส์แดจังกึมก็เป็นส่วนหนึ่งในกระบวนการนั้นด้วยเช่นกัน แม้ว่าด้วยตัวมันเอง ซีรีส์เรื่องนี้จะไม่ได้ทำให้อาหารเกาหลีเป็นอาหารยอดนิยมโดยทันที แต่เบื้องหลังของแดจังกึมก็มีแรงสนับสนุนที่ควรนับให้เป็นหมุดหมายสำคัญ

แม้จะบอกว่าแดจังกึมเป็นละครย้อนยุคจักรๆ วงศ์ๆ แต่ก็เป็นจักรๆ วงศ์ๆ ซึ่งถูกสร้างด้วยงบกว่า 15 ล้านเหรียญสหรัฐฯ แถมยังได้รับความร่วมมือจากสถาบันอาหารชาววังเกาหลี หรือ Institute of Korean Royal Cuisine มาดูแลฉากอาหารทั้งหมด ซึ่งนับเป็นเรื่องที่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง เพราะตัวเอกของเรื่องอย่างซอจังกึมนั้นวุ่นวายอยู่กับการทำอาหารตลอดทั้งเรื่อง ไม่ว่าจะสนใจหรือไม่ ผู้ชมก็คล้ายถูกกำหนดให้ต้องนั่งดูภาพอาหารเกาหลีไปโดยปริยาย (อ่านเรื่องถอดบทเรียน ‘แดจังกึม’ 15 ปีแห่งซีรีส์ส่งครัวเกาหลีสู่สากล ได้ที่ ถอดบทเรียน ‘แดจังกึม’ 15 ปีแห่งซีรีส์ส่งครัวเกาหลีสู่สากล)

ภาพฉากอาหารในเรื่องแดจังกึมนั้นดูดีเกินกว่าที่คนไทยจะคาดหวังจากหนังหรือซีรีส์สักเรื่อง เพราะโดยปกติแล้วฉากกินอาหารของหนังและละครไทยแทบไม่เคยฉายภาพให้เห็นอาหาร ‘จริงๆ’ เท่าใดนัก แม้ว่าจะมีฉากบนโต๊ะอาหาร ในร้านอาหาร หรือในครัวมากแค่ไหน เราก็จะได้เห็นเพียงใบหน้าหรือท่าทางของนักแสดงเป็นหลัก พอได้เห็นภาพอาหารเต็มๆ ได้เห็นทักษะการใช้มีดและทำครัว เห็นฉากการกินอาหาร สีหน้าพออกพอใจในรสชาติ ฯลฯ จากซีรีส์แดจังกึม มันจึงเป็นเรื่องใหม่อย่างยิ่ง

Jetli mookata

🕙เปิดทุกวัน 11:00-22:00 น.

🚨พิกัด : ตลาดพาเจริญ คลอง 5 ถนนรังสิต-นครนายก

🚗 มีที่จอดรถ

Address: ตลาดพาเจริญ คลอง 5 Bueng Yitho, Thanyaburi District, Pathum Thani 12130